Einar Oddur og Baldvin

Í blaðahrúgunni rakst ég á að tveir merkismenn höfðu látist meðan ég var í burtu. Annar var Einar Oddur, stórmerkur stjórnmálamaður sem ég var vissulega sjaldnast sammála en ávann sér orð fyrir hreinskiptni og heiðarleika í starfi. Þjóðarsáttin stendur þar upp úr, þar sem hann ásamt Guðmundi Jaka og Ásmundi Stefánssyni lögðu grunn að þeim stöðugleika sem við þó búum við í dag.
Hinn var gamall kollega og starfsbróðir í Prenthúsi Hafsteins, Baldvin Halldórsson leikari og setjari. Mikill fagmaður í umbroti í gamla blýtrukkinu og ekki síður fagmaður í leiklistinni. Þegar ég var í gamla daga að búa til útvarpsþætti fékk ég hann iðulega til að leggja mér til röddina við upplestur, hvort heldur var um að ræða ljóðlist eða óbundinn texta. Frábær listamaður sem ég fékk því miður ekki tækifæri til að fylgja til grafar vegna fjarveru.

Athugasemdir

[Bjarni Kjartansson, 1.8.2007 kl. 15:36]

Einar og Gvendur skildu hvorir annann.

Svo komust menn að því, að hann sagði nánast alltaf satt(ef hann flaskaði, var það vegna þess að hann hafði ekki betri upplýsingar.  Hann laug aldrei viljandi) og var gallharður maður orða sinna.  HOrskur maður í bestu merkingu þess orðs.

Þið þarna í vinstrinu eruð í villu og svíma, hallaðu þér að hinu  mjúka íhaldi, sem var og ætti að vera aðal Sjálfstæðisflokksins.

Ég segi eins og Einar minn Oddur  ,,Það eru nefnilega allir sannir Íslendingar Sjálfstæðismenn, þeir fatta það bara ekki sumir"

Kærar kveðjur

Miðbæjaríhaldið